Dopiero co z sukcesem zakończyliśmy nasz pierwszy projekt dla polskich Paraolimpiek, a już ruszamy z kolejnym! We wrześniu 2022 Corinne Klajda startuje w następnym biegu w ramach ultramaratonu 4 DESERTS RUN! Trwają już intensywne przygotowania do wyścigu na pustyni Atacama w Chile. My szykujemy się razem z Corinne, a nasz cel to 250 tysięcy złotych na stypendia dla kolejnych SUPERBOHATEREK. Tym razem będą to Paraolimpijki z Polski i Ukrainy.

W czerwcu 2021 roku Fundacja UNAWEZA wzięła pod swoje skrzydła polskie Paraolimpijki, a Martyna Wojciechowska oficjalnie została Ich Ambasadorką. Wspólnie z inicjatorką projektu Corinne Klajda i Polskim Komitetem Paraolimpijskim uruchomiliśmy zbiórkę na pokrycie 10 sportowych stypendiów. W tym szczytnym celu Corinne postanowiła przebiec jeden z najcięższych ultramaratonów na świecie 4 DESERTS RUN, na który składają się biegi przez 4 pustynie - łącznie tysiąc kilometrów w ekstremalnie trudnych warunkach.

„Chcę zrobić coś dobrego dla innych!” – takimi słowami Corinne Klajda powitała nas w Fundacji, gdy spotkaliśmy się po raz pierwszy. „Mam ponad 50 lat, jestem mężatką z dwójką dorosłych dzieci, mam udaną karierę zawodową i chcę pokazać innym kobietom, że można zmienić swoje życie po 50-tce” – dodała. Pochodzi z Mauritiusa, a od ponad 20 lat mieszka w Polsce i związana jest z Accord Group Polska, która specjalizuje się w doradztwie oraz rekrutacji kadry managerskiej wyższego szczebla.

W ramach projektu #CORINNE RUNS FOR GOOD w październiku 2021 ukończyła Namib Race na 18. pozycji (jako 5. w klasyfikacji kobiet) oraz zdobyła nagrodę w kategorii wiekowej 50-59 lat za jeden z najlepszych wyników. A to wszystko dla naszych SUPERBOHATEREK!

Dzięki temu w 2021 roku zebraliśmy w sumie 250.000 zł na roczne stypendia dla 10 Paraolimpijek. Nie byłoby to możliwe bez wsparcia osób prywatnych i sponsorów. Szczególne podziękowania kierujemy do firm: De Care; Dr Irena Eris; Bank Millenium; EWL Group; Satipharm; BeBio; OLX Group; Ringier Axel Springer; Podravka; InterRisk i Aludesign.

Więcej o pierwszej edycji programu stypendialnego możecie przeczytać tutaj: https://www.unaweza.org/komu-pomagamy/corinne-biegnie-dla-paraolimpijek/

Pierwszy sukces za nami, ale nie spoczywamy na laurach i działamy dalej!

Nasze nowe Stypendystki to również prawdziwe Mistrzynie, które udowadniają, że NIEMOŻLIWE NIE ISTNIEJE: Anna Vladyslavivna Hontar (Ukraina), Nataliia Mykolaivna Kobzar (Ukraina), Oliwia Jabłońska (Polska), Lucyna Kornobis (Polska), Faustyna Kotłowska (Polska). Kamila Kubas (Polska), Renata Śliwińska (Polska), Joanna Oleksiuk (Polska), Milena Olszewska (Polska), Jagoda Kibil (Polska).

W tym roku ze względu na wojnę panującą w Ukrainie chcieliśmy również wesprzeć zdolne zawodniczki z tego kraju. Biorą udział w międzynarodowych wydarzeniach sportowych, zdobywają medale. Mimo wszystkich przeciwności losu walczą i dają z siebie wszystko. Chcemy je wspierać każdego dnia, żeby nie musiały się martwić o swoją sytuację materialną i miały szansę na spełnienie swoich największych marzeń.

Dlatego idziemy o krok dalej i uruchamiamy zbiórkę na stypendia na kolejny rok!

Nasz cel to 250 000 zł!

Następne Igrzyska Paraolimpijskie odbędą się w Paryżu w 2024 roku. Chcemy, żeby Nasze Dziewczyny miały szansę się do nich jak najlepiej przygotować.

Przedstawimy Wam sylwetki Dziewczyn, które zostaną objęte programem stypendialnym:

ANNA VLADYSLAVIVNA HONTAR

Urodziła się 9 września 2003 roku w Chersoniu. Musiała uciekać przed wojną i zostawić okupowany Chersoń, gdzie znajdował się jej dom. Obecnie Anna przebywa w Finlandii.

Jest studentką Wydziału Wychowania Fizycznego i Sportu Czarnomorskiego Uniwersytetu Narodowego im. Petro Mohyły, na kierunku Kultura Fizyczna i Sport. Zaczęła pływać w wieku pięciu lat. Wielokrotnie wygrywała Ogólnoukraińskie Zawody Sportowe w pływaniu wśród dzieci niepełnosprawnych. Od 2017 roku jest członkiem Narodowej Reprezentacji Ukrainy w pływaniu wśród sportowców z niepełnosprawnością ruchową (na co dzień porusza się na wózku inwalidzkim). Posiada tytuł sportowy Mistrza Sportu Ukrainy klasy międzynarodowej. W 2018 roku, w wieku 14 lat, zadebiutowała na Mistrzostwach Europy w Para Pływaniu i od razu zdobyła złoty, srebrny i 2 brązowe medale.

Zadebiutowała na XVI Letnich Igrzyskach Paraolimpijskich w 2020 roku i była najmłodszą uczestniczką Narodowej Paraolimpijskiej drużyny Ukrainy (miała 17 lat).

Dyscyplina sportowa: parapływanie

Niepełnosprawność: Mózgowe Porażenie Dziecięce

NATALIIA MYKOLAIVNA KOBZAR

Urodziła się 19 stycznia 2000 roku w Kremenczuku w obwodzie połtawskim. Zaczęła uprawiać sport w wieku 8 lat. W marcu 2009 roku wzięła udział w swoich pierwszych zawodach lekkoatletycznych wśród dzieci niepełnosprawnych w otwartym turnieju regionalnym. Była absolutną zwyciężczynią tego turnieju w latach 2009-2013.

Wielokrotna zwyciężczyni zawodów lekkoatletycznych Ogólnoukraińskich Zawodów Sportowych dla dzieci niepełnosprawnych 2011-2013 w dystansach 60 m, 100 m, 200 m.Od 2017 roku jest członkiem Narodowej Reprezentacji Ukrainy w lekkoatletyce, a ponadto posiada tytuł sportowy Honorowego Mistrza Sportu Ukrainy. Po raz pierwszy pojechała na XVI Letnie Igrzyska Paraolimpijskie 2020 i od razu zdobyła srebrny medal.

Obecnie reprezentuje obwód dniepropietrowski i dniepropietrowskie centrum regionalne "Invasport”.

Dyscyplina sportowa: paralekkoatletyka

Niepełnosprawność: niedowład połowiczny prawostronny

OLIWIA JABŁOŃSKA

Oliwia ma wrodzoną wadę stóp - końskoszpotawość. Trafiła do pływania poprzez rehabilitację w wieku dziecięcym. Dziś jest jedną z najbardziej utytułowanych polskich pływaczek - ma na swoim koncie srebrny i brązowy medal Igrzysk Paraolimpijskich na 100 m stylem motylkowym. Od pewnego czasu zmieniła jednak swoją koronną konkurencję - jest aktualną mistrzynią świata i brązową medalistką paraolimpijską na 400 m stylem dowolnym. Wielokrotnie zdobywała również medale mistrzostw Europy i pucharu świata. Te wszystkie osiągnięcia ma na swoim koncie mimo stosunkowo młodego wieku - w kwietniu 2022 skończyła 25 lat.

Motto życiowe: Ból jest nagrodą za dobrze wykonane zadanie

Dyscyplina sportowa: parapływanie

Niepełnosprawność: stopy końsko-szpotawe

LUCYNA KORNOBIS

Mówi się o niej kobieta - petarda. Bicie rekordów to jej specjalność. Dwukrotna srebrna medalistka paraolimpijska w pchnięciu kulą (Rio de Janeiro 2016, Tokio 2020). Od lat na zawodach międzynarodowych zdobywa zwykle po dwa krążki - w kuli i oszczepie. Połowę medali przekazuje na cele charytatywne. Bardzo często odwiedza szkoły, prowadzi zajęcia WF z Paraolipmijczykiem. Bardzo szybko nawiązuje kontakt z młodzieżą. Opowiada o swojej niełatwej drodze do sukcesu, zważywszy, że nie mogła liczyć na swoich rodziców, o sporcie i realizacji celów.

Motto życiowe: Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą

Dyscyplina sportowa: paralekkoatletyka

Niepełnosprawność: spastyczne porażenie czterokończynowe

FAUSTYNA KOTŁOWSKA

W sporcie paraolimpijskim jest od niedawna, ale przebojem wdarła się do światowej czołówki paralekkoatletycznej. Po wypadku na skuterze, w wyniku którego musiała mieć amputowaną lewą nogę powyżej kolana, w 2017 trafiła na treningi dzięki swojemu nauczycielowi WF. Dwa lata później była już dwukrotną mistrzynią świata juniorów, oraz srebrną i brązową medalistką MŚ seniorów. Jej specjalnością są konkurencje techniczne: rzut dyskiem, rzut oszczepem i pchnięcie kulą - i to właśnie w nich w 2020 roku ustanowiła rekordy świata. Siódme miejsce na Igrzyskach Paraolimpijskich w 2021 to również doskonały wynik dla debiutantki, która musiała sobie poradzić ze stresem związanym z tak wielką imprezą - i dobry prognostyk przed Igrzyskami w Paryżu, gdzie już będzie oswojona z wyjątkową atmosferą igrzysk.

Motto życiowe: Przyszłość zaczyna się dzisiaj, nie jutro.

Dyscyplina sportowa: paralekkoatletyka

Niepełnosprawność: amputacja lewej nogi powyżej kolana

KAMILA KUBAS

Parakajakarka, brązowa medalistka Letnich Igrzyska Paraolimpijskich w Rio de Janeiro. Jest zawodniczką ZSR START Zielona Góra. Reprezentowała Polskę między innymi na mistrzostwach Europy i świata. W 2016 zdobyła brązowy medal na mistrzostwach Europy w Moskwie, w tym samym roku zdobywając również brązowy medal w kategorii KL1 na Letnich Igrzyskach Paraolimpijskich w Rio de Janeiro. Miała 16 lat gdy w wyniku wypadku straciła władzę w nogach. Jak przyznaje wózek potraktowała jak nową parę butów. Przed wypadkiem tremowała kajakarstwo i była jedną z najlepszych zawodniczek w klubie. Ma córeczkę - to jej zadedykowała medal z Rio.

Motto życiowe: Po to są w życiu mi te górki abym miała lepsze widoki

Dyscyplina sportowa: parakajakarstwo

Niepełnosprawność: złamanie rdzenia kręgowego

RENATA ŚLIWIŃSKA

Do sportu trafiła nietypowo - dostrzegł ją fizjoterapeuta, który przychodził rehabilitować jej babcię. Zauważył, że Renata interesuje się sportem i trafił na wykład o sporcie osób z niepełnosprawnościami prowadzony przez trenera polskiej kadry lekkoatletycznej, Zbigniewa Lewkowicza. Szybko połączył ich ze sobą. Renata trafiła na treningi lekkoatletyczne, gdzie trener Lewkowicz wskazał jej konkurencje techniczne i rzutowe jako najlepsze dla niej. Szybko pojechała na swoje pierwsze zawody międzynarodowe - ME w Grosetto - i zdobyła tam od razu dwa złote medale, w pchnięciu kulą oraz rzucie dyskiem. Z marszu pojechała na swoje pierwsze Igrzyska Paraolimpijskie w Rio, gdzie mogła przetrzeć się w rywalizacji z najlepszymi. Od tego czasu jej droga mieni się złotem i srebrem - Renata jest mistrzynią paraolimpijską w pchnięciu kulą z Tokio, oraz dwukrotną wicemistrzynią świata w tej samej konkurencji.

Motto życiowe: Ciężka praca znaczy więcej niż sam talent

Dyscyplina sportowa: paralekkoatletyka

Niepełnosprawność: achondroplazja (niskorosłość)

JOANNA OLEKSIUK

Chociaż zaczynała od wioślarstwa, to za namową paraolimpijki Renaty Chilewskiej zmieniła dyscyplinę na lekkoatletykę. Szybko zaczęła się specjalizować w pchnięciu kulą i rzucie oszczepem. Jej najważniejsze osiągnięcia to Mistrzostwo Europy w pchnięciu kulą (Bydgoszcz 2021), 4. miejsce MŚ w Dubaju 2019 i 4. miejsce podczas Igrzysk paraolimpijskich w Tokio. Do medalu brakło naprawdę niewiele i w jej wypadku możemy liczyć na walkę o najwyższe w Paryżu - zawodniczka cechuje się również znakomitą etyką pracy i niesłychaną pogodą ducha i optymizmem. Joanna porusza się na wózku na skutek czterokończynowego mózgowego porażenia dziecięcego.

Motto życiowe: „Bądź silny nie bój się zacząć działać z tym co masz, nie bój się mierzyć wyżej” Regina Brett

Dyscyplina sportowa: paralekkoatletyka

Niepełnosprawność: Mózgowe Porażenie Dziecięce

MILENA OLSZEWSKA

Jej osiągnięcia mówią same za siebie: dwukrotna brązowa medalistka paraolimpijska z Londynu i z Rio, mistrzyni świata (2013) i Europy (2014, 2016, 2018) oraz wielokrotna medalistka. Jest również zdobywczynią tytułu Najlepszej Zawodniczki 20-lecia Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego w łucznictwie oraz Pucharu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w uznaniu wybitnych osiągnięć sportowych w roku stulecia odzyskania niepodległości. Wciąż się nie zatrzymuje - w 2022 zdobyła dwa brązowe medale MŚ (w mikście i indywidualnie). Po amputacji prawej nogi porusza się o kulach.

Dyscyplina sportowa: parałucznictwo

Niepełnosprawność: amputacja prawej nogi powyżej kolana

JAGODA KIBIL

Zawodniczka z nieprawdopodobnym charakterem i talentem do biegu. Swoje pierwsze ważne medale zdobyła podczas ME w Grosseto w 2016, gdzie zarówno na 100 jak i na 200 m stanęła na najniższym stopniu podium. W 2018 w Berlinie mimo zaleceń lekarzy i skręconej kostki podjęła decyzję o starcie na 200 m. Pobiegła i mimo potężnego bólu po fenomenalnym finiszu wyprzedziła rywalki i zdobyła złoty medal. Jest również srebrną medalistką MŚ w Doha w 2019 na tym dystansie. W swoim debiucie w Tokio zdobyła 4. miejsce na 200 m i 5. miejsce na 100 m - debiut ten, choć może zaliczyć do udanych, tylko zaostrzył jej apetyt na medal w Paryżu.

Dyscyplina sportowa: paralekkoatletyka

Niepełnosprawność: Mózgowe Porażenie Dziecięce

fot. Ukraiński Komitet Paraolimpijski

fot. Marcin Klaban / Polski Komitet Paraolimpijski

fot. Thiago Diz | TheRacingPlanets

fot. Bartłomiej Zborowski/Polski Komitet Paraolimpijski

fot. Adrian Stykowski/Polski Komitet Paraolimpijski